Wie Die Sichel Vum Mohnd Lyrics

Ne schwarze Hungk, en Hängematt un 'e Booch, et räänt en 't Meer, als kräät et nie jenooch, Petroljumfunzel dös' leis für sich hin. Woor dat Wind? Manila 's wigg, Europa bloß noch 'e Woot, Deutschland ess janix... nie jet vun jehoot. Ne Gecko laach un irjendjet rüsch verbrannt. Wat 'e Land! En mingem Booch dä driev vüür sich hin. Weed dä ahm Engk noch belohnt? Kann et sinn, das ich neidisch benn un scharf, wie die Sichel vum Mohnd? Sujet wie Brandung hührt mer leis, ävver kaum. Do sprichs em Schloof, ich koehm jähn vüür 'n dämm Draum. Dä Krämerlaade jäjenövver mäht zo, dann es Rauh. Wigg druss' ahm Horizont, sibbe, nä aach Fischerbootlampe, su wie jede Naach. En em Moskitonetz jefangene Fee ess schon he. Ne Hahn kräht heiser, baal ess et su wigg, weil sing Arena waat, die Sanduhr tick. Wie Noodelstech en schwazzem Samp funkle Stään: Hann dich jähn! Ich lääsch dat Booch fott, weil ich nix mieh kapier. Drieve jelosse weed sich, phantasiert. Der Jenerator stottert, sump, un weed still, still, still!