Dunn mir doch dä Jefalle:
Pack dinge Krohm un jangk!
Ich benn nit, wat du sööks.
Du mähß mich völlig krank.
Wat du sööks, ess dä Supermann,
Dä durch jed Füer für dich jeht,
Dä dich beschütz un dich verteidigt,
Ob du em Rääsch bess oder nit,
Dä op Kommando sich für dich zum Trottel mäht.
Nä, dat benn ich nit, dat benn ich nit.
Dä Prinz om wieße Pääd benn ich nit.
Kumm, jangk freiwillig,
Mädche, eh dat ich dich verjaach.
Ich benn nit, wat du sööks,
Noch nit ens für en Naach.
Wat du sööks, ess dä Supermann,
Dä dir versprich, datte dich nie verlööß,
Dä nur pariert un immer "Jo, Schatz" säht,
Dä jede Laun vun dir erdräht,
Dä stirve däät für dich un noch vill mieh.
Nä, dat benn ich nit, dat benn ich nit.
Dä Prinz om wieße Pääd benn ich nit.
Jangk dohin, wo du herküss
Un jevv et endlich draan.
Du läufs bei mir nur op,
Met uns zwei litt nix ahn.
Wat du sööks, ess dä Supermann,
Dä jarkein Widderwööder kennt,
Dä dir nur ständig Bloome schenk,
Dä dir jottweiswohin nohrennt,
Wenn du't verlangs, sujar op bloodje Knee.
Nä, dat benn ich nit, dat benn ich nit.
Dä Prinz om wieße Pääd benn ich nit.