Weet je nog (andere versie) Songtext

von Herman Van Veen

Weet je nog? toen de wind de bomen
Tergde en hen de mantels van het lichaam trok
Dat wij samen - de regen kletterde bij stromen -
Schuilden en jij zo schrok

Toen ik je zei dat dit het eind was, en voorgoed
Onze wegen zouden scheiden
"Mijn arme kind, 't is droevig maar het moet
Beter is het heen te gaan", ik zweeg en jij schreide

Weet je nog? dat mijn hand de jouwe
Zachtjes drukte, omdat jij spoedig zou zien
Dat ik niet de beste was
En dat jij door je tranen lachte en zei: "Misschien...!"

Nu is het herfst opnieuw en regen, maar alleen
Schuil ik onder 't lover, denk aan jou en - ween...

Do you remember when the wind
Enticed the trees and stripped them
All quite bare we were there.
We drank the rain, just you and I
Then found some leaves to keep us dry,

I spoke, I broke your heart
I had to tell the truth
It was time to part
A tear fell,
It has to be
Nothing lasts forever,
I was silent and you cried.

Do you remember
When I held your hand in mine
And soon you would see I wasn't right for you
And through your tears you smiled and said 'we'll see'.

It is fall again and raining
I'm alone, I find some leaves for shelter
Without you
And I cry.