Me gset vöu truurigs wemme doors s'Läbe goht
D ' lüüt plogit enand, ond si wärched sich z'leid.
Wemme de im Sarg liit, am läbesänd-
Dröcked 's si eim no schnäu Blueme i'd Händ.
Es get mänge, dä het nüt z'lache dooo
Ond es get veli- di wend da net verstoh'
De esches guet, wemme dröberd nochedänkt,
Ond merkt das me Blueme der Läbige schänkt.
Drom breng mer Blueme solang i Freud cha ha,
Ond ned ersch de, wenn ich muess fo der go,
Ond hät's im Lääbe, haut ned söue si,
Bruuch i ou kei Blueme, weni gschtorbe bi…
Es bruuchti hie und da es fröndlichs wort,
Scho nome es Lächle, das hiuft sofort,
Ond wennd' mer keini Blueme gesch',
Lueg, das ned ersch of em Fredhof esch!
För's goudige chaub, för die heiligi chue,
Mach'd mänge' n' aues, ond het doch nie gnueg,
är macht dertdhie de andere s'Läbe schwär,
Ond chonnt wenns z'spot esch no met Blueme derthär.
Drom breng mir Blueme solang i Freud cha ha,
Ond ned ersch de, wenn ich muess fo der go,
Ond hät's im Lääbe, haut ned söue si,
Bruuch i ou kei Blueme, weni gschtorbe bi…
Drom breng mir Blueme solang i Freud cha ha,
Ond ned ersch de, wenn ich muess fo der go,
Ond hät's im Lääbe, haut ned söue si,
Bruuch i ou kei Blueme, weni gschtorbe bi…
Writer(s): Polo Hofer, Martin Diem
Lyrics powered by www.musixmatch.com