Uçurtmalar Songtext

von Teoman

En sevdiği renk mor olan kadın 
En sevdiği kelime 'asi 
En sevdiği oyun incitmek beni 
Hıncı çocukluktan kalma yara izi 

Zamanı, yaralarla ölçen kadın 
Geçmişiyle kavgalı 
Tanrı'ya sığınan kız çocuğu geceleri 
İsyankar gündüzleri 

İpleri dolaşmış uçurtmalar misali 
Ne beraber uçabildik, boşverip şu dünyayı 
Ne gidebildik kendi yolumuza 
Rüzgarda savruk, başına buyruk x2 
Senle ben 

Kırdığı kalpleri dizmiş ipe 
Genede en büyük zararı kendine 
Ayak izlerini kuşlar yesin diye 
Ekmek kırıntıları bırakır geride 

En sevdiği ses, çocuk sesi 
Oysa, anne olmayı istememiş 
Yıllar var ki kendi 
Hiçbir zaman kök salmamış ki 
Sırf birgün çekip gidebilmek için 

İpleri dolaşmış uçurtmalar misali 
Ne beraber uçabildik, boşverip şu dünyayı 
Ne gidebildik kendi yolumuza 
Rüzgarda savruk, başına buyruk
Rüzgarda savruk, başına buyruk
Senle ben 

Genede bulup birbirimizi 
Aldatma pahasına sevdiklerimizi 
Ağlayarak seviştiğim kadın 
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali 

İpleri dolaşmış uçurtmalar misali 
Ne beraber uçabildik, boşverip şu dünyayı 
Ne gidebildik kendi yolumuza 
Rüzgarda savruk, başına buyruk
Rüzgarda savruk, başına buyruk
Senle ben 

Kaç gece göğsünde uyuduğum kadın 
Hep tek başıma uyandım