Cok zamanlar önce kara orman icinde
Yalniz basina tek bir erkek fil yasardi
Bir gün dolasirken nehrin kenarinda
Kendi gibi yalniz kurbagaya rastladi
Gözleri birlesti kalpleri birlesti sevgiyle
Elele verdiler yanyana geldiler sevgiyle
Bütün kuslar sustu akan irmaklar durdu
Iki kalp ile carpti bütün orman bir anda
Nehrin kenarina uzandilar yanyana
Rüzgar fisildarken dallarda yapraklarda
Hayaller kurdular her sevisen mutlu bir cift gibi
Uyuya kaldilar rüyaya daldilar onlar gibi
Birden sicradi fil uykudan uyandi
Bos yere yaninda kurbagayi aradi
Kabus zannettigi korkunc rüya dogruydu
Sevgilisi yaninda cansiz yatiyordu
Bir fil ancak kendi cinsinden bir fili severdi
Koskoca aski vücudu gibi cok agir geldi...