Dat es Heimat Dat es Kölle rut un wies
Zweschen Nümaat, Dom un Heumaat,
Han mir Kölsche et Paradies.
Dat es Heimat Dat es Kölle
Rut und wies
Zweschen Nümaat, Dom un Heumaat,
Han mir Kölsche et Paradies.
Wenn m'r durch ding Strosse jeiht
Un dä Dom sing Jlocke schläht.
Wo im Wind ding Fahne wehn, rut un wiess dat han mer jään.
Wo die Minsche Kölsch verstonn, weed die Sproch nie ungerjonn.
Dat Jeföhl wenn ich an Kölle denk, kriss de nit jeschenk
Dat es Heimat Dat es Kölle
Rut und wies
Zweschen Nümaat, Dom un Heumaat,
Han mir Kölsche et Paradies.
Häs de och ding Eijenaat, dat es wat dich eijen maat,
Bes us Trümmer opjebaut un manch Fleck han se versaut.
Doch ding Siel, ding Tradition, es für ewig dinge Dom
Du bes Kölle un eins es jewiss, du bes et Paradies.
Dat es Heimat Dat es Kölle
Rut und wies
Zweschen Nümaat, Dom un Heumaat,
Han mir Kölsche et Paradies.
Dat es Heimat Dat es Kölle
Rut und wies
Zweschen Nümaat, Dom un Heumaat,
Han mir Kölsche et Paradies.
(...)
Zweschen Nümaat, Dom un Heumaat,
Han mir Kölsche et Paradies.
(...)
(Dat es Kölle un wies)
(Dat es heimat)
Writer(s): Gavin Maurice Sutherland
Lyrics powered by www.musixmatch.com