Yorgunum, çok yorgunum.
Bana bir el uzat dostum.
Kendime yenik düştüm.
Sonu yok tutunduğum umudumun.
Gördüm, ansızın gördüm.
Meğer dünya ne güzelmiş.
Kahpelik bizdeymiş.
şimdi beni yaşamak öldürüyor.
Belki değiştim yediğim darbelerle...
Hayallerim küçüldüler ben büyüdükçe.
En son nefeste sordum kendime:
Ey gidi koca çınar, yoksa sen de mi devrildin?
Zamandan korkarken nefsinin önünde mi eğildin?
Ey gidi koca çınar, yoksa sen de mi devrildin?
Zamandan korkarken nefsinin önünde mi eğildin?
Yorgunum, çok yorgunum
Bana bir el uzat dostum
Kendime yenik düştüm
Sonu yok tutunduğum umudumun...
Zaten üç kuruşluk aklım
Bir de kaç karış havalarda
Tutkudan tutkuya geçerken
Hayat arkamdan çarptı
Belki değiştim yediğim darbelerle...
Hayallerim küçüldüler ben büyüdükçe...
En son nefeste sordum kendime:
Ey gidi koca çınar, yoksa sen de mi devrildin?
Zamandan korkarken nefsinin önünde mi eğildin?
Ey gidi koca çınar, yoksa sen de mi devrildin?
Zamandan korkarken nefsinin önünde mi eğildin?
Writer(s): Birol Namoglu, Murat Basdogan
Lyrics powered by www.musixmatch.com