Vrienden Van Toen Songtext

von Boudewijn de Groot

't Is eindelijk 'n feit, ik weet ik ben volwassen,
Ik moet nu op gaan passen met werk en geld en tijd,
De jaren zijn voorbij van luieren en leren,
Onschuldig potverteren, beschonken zijn en blij,
Ik heb een vrouw en kind, een doel om voor te leven,
Maar gisteren dacht ik even, waar is m'n beste vriend,
Met wie ik indertijd het leven attaceerde
En Franse thema's leerde en met dezelfde spijt,
Het meisje heb gekend dat onze harten roofde
En zich daarna verloofde met een derdejaarsstudent

Die jongen uit m'n klas, die ouder was in jaren
En daardoor meer ervaren, van wie dat boekje was,
Dat later op een dag door vader werd gevonden,
Waarin die plaatjes stonden waarop je alles zag
De vriend die alle pret en zorgen met me deelde,
De stoerheid die we speelden, de eerste sigaret ...
De eerste kuise zoen, gekregen van een meisje,
In ruil voor choco-ijsje, waarvoor ze 't wel wou doen
De vrienden uit die tijd, waar zijn ze nu gebleven
En soms denk ik wel even : " raakte ik mezelf soms kwijt "

De onschuld van een kind alleen te zien wat waar is,
Wat vriendschap voor elkaar is terwijl je later vindt,
Dat alles anders is dan vroeger in je dromen,
Niets is er van gekomen, zo heb je je vergist
Ook ik heb vroeg of laat, dat liedje wel gezongen,
Van beste brave jongen, maar met een hart vol haat
Waar zijn m'n vrienden heen die 'k moeiteloos vertrouwde,
Op wie ik dromen bouwde, 'k ben nu helaas alleen
Omdat ik nu wel weet, je kunt op niemand bouwen,
Je kunt geen mens vertrouwen, dus droom ik maar,
Dus droom ik maar en vergeet ...